HBCD - Analyse van piepschuim, polystyreen, met behulp van XRF, X-ray fluorescentie analyse
Isolatiematerialen van polystyreen (polystyreen) met meer dan 1000 mg/kg (ppm) HBCD worden sinds 30.9.2016 als gevaarlijk afval beschouwd volgens POP Ordinance en Waste List Ordinance, AVV
Onze diensten voor u met betrekking tot de verwijdering van polystyreen:
Testen van hardschuimafval van polystyreen, ongeacht of zij zijn ingedeeld als HBCD-vrij en HBCD-bevattend.
De test wordt uitgevoerd met behulp van röntgenfluorescentieanalyse, XRF volgens een procedure die is ontwikkeld door het Fraunhofer Institut IVV, dat ook wordt aanbevolen door het Federaal Milieuagentschap.
Let op: Voor analyse hebben we slechts 10 g monstermateriaal nodig!
► naar de prijslijst
Informatie over HBCD
Wat zijn HBCD
HBCD, of HBCDD (Hexabromocyclododecan, C12H18Br6) is een vlamvertragend middel dat wordt gebruikt in textiel en gestoffeerde meubels voornamelijk in thermische isolatiematerialen zoals geëxtrudeerd (XPS) of geëxpandeerd poylstyreen hard foam (EPS).
HBCD gevaarlijk voor het milieu
HBCD is schadelijk voor het milieu omdat het tegelijkertijd duurzaam (persistent) is, zich ophoopt in organismen (bioaccumulerend) en reproductieve eigenschappen heeft (toxisch). Het is een van de persistente organische verontreinigende stoffen (POP's).
Vanwege deze kenmerken heeft de EU HBCD al in 2008 aan de lijst van bijzonder zorgwekkende stoffen toegevoegd. De EU Chemicaliënverordening REACH vereist een vergunningsplicht voor deze stoffen. In 2013 werd de stof ook wereldwijd geclassificeerd als een duurzame organische verontreinigende stof (POP) in het kader van het Verdrag van Stockholm. Sinds november 2014 wordt een wereldwijd verbod op productie en gebruik toegepast.
Afvalclassificatie van HBCD
Overeenkomstig artikel 7, lid 2, POP-Verordening (EG) nr. 850/2004) moeten afvalstoffen die persistente organische verontreinigende stoffen bevatten (“POP's”) zodanig worden teruggewonnen of verwijderd dat de daarin aanwezige persistente organische verontreinigende stoffen worden vernietigd of onomkeerbaar worden omgezet.
Isolatiematerialen worden als “POP-bevattend” beschouwd indien hun POP-gehalte hoger is dan of gelijk is aan een bepaalde grenswaardeconcentratie in de bijlage IV bij de POP-verordening of de Duitse verordening inzake het Europees afvalregister (Waste Register Ordinance - AVV). De grenswaarde van 1000 mg/kg voor HBCD is op 30 september 2016 juridisch van kracht geworden.
In verband met de aanloopmoeilijkheden bij de uitvoering van deze verordening heeft de Federale Raad tijdens zijn vergadering van 16 december 2016 een moratorium vastgesteld op de classificatie van HBCD-bevattende isolatiematerialen als gevaarlijk afval. Het landelijke moratorium schort nu de verordening die eind september 2016 in werking is getreden voor een jaar. HBCD-bevattende isolatiematerialen kunnen daarom van begin januari tot eind december 2017 tijdelijk als ongevaarlijk afval worden verwijderd. Ongeacht dit moet de milieuvriendelijke verwijdering ervan in afvalverbrandingsinstallaties worden gewaarborgd.
Bron: Ministerie van Milieu, Energie en Klimaatbescherming van Nedersaksen
Gevolgen
Oude isolatiematerialen van polystyreen vertonen doorgaans een gehalte tussen 0,7% en 1,5% HBCD, hetgeen aanzienlijk boven de grenswaarde van 1000 ppm (0,1%) ligt.
Vanaf 30 september 2016 worden zij als gevaarlijk beschouwd en zijn zij onderworpen aan bewijs en mogen zij alleen worden behandeld in afvalverbrandingsinstallaties waarvoor een vergunning is verleend.
Volgens de verordening betreffende de afvalstoffenlijst zal HBCD-bevattend isolatiemateriaal daarom vanaf 30 september 2016 worden ingedeeld onder het afvalcodenummer “17 06 03* other isolatiemateriaal bestaande uit of bevattende gevaarlijke stoffen”.
Testen van isolatiematerialen op HBCD
De Federaal Milieuagentschap beschrijft op zijn pagina's (4) een snelle test op basis van de röntgenfluorescentieanalyse die is ontwikkeld door hetFraunhofer Institute IVV en BASF SE.
Bij deze test wordt HBCD uit het isolatiemateriaal geëxtraheerd met behulp van een organisch oplosmiddel en wordt de inhoud ervan in het oplossing/isolatiemateriaal met hoge precisie bepaald met een handheld XRF.
Normen en richtlijnen voor röntgenfluorescentieanalyse van HBCD in polystyreen
- DIN EN 16424:2015-03 - Karakterisering van afval - Screeningsmethoden voor het bepalen van de elementaire samenstelling met draagbare röntgenfluorescentie-spectrometers
- DIN 51418-1:2008-08 - X-ray spectrale analyse - X-ray emissie en X-ray fluorescentie analyse (XRF) - Deel 1: Algemene voorwaarden en basisbeginselen
- DIN 51418-2:2015-03 - X-ray spectrale analyse - X-ray emissie en X-ray fluorescentie analyse (XRF) - Deel 2: Termen en basisprincipes voor meting, kalibratie en evaluatie
